Nepochopeny
autor:: Pedros Kasablankasky
rubrika:: poezia
Na javisku
opona sa dviha
a ja sam
pred svetom.
Snazim sa hrat
zivot.
Ludia sa mi zacinaju smiat.
Cudujem sa.
Hram to dobre?
Asi nie.
Ale hram dalej
a reflektory ziaria.
Hram najlepsie
ako viem,
Ludia sa rehocu.
Obrovske zuby,
vidim plomby
a mam strach
Ale hram dalej
najlepsie ako viem.
Potim sa
Ludia od smiechu placu
a ja placem tiez
po tichu.
Lebo hrajem
najlepsie ako viem.
Ludia sa smiechom valaju
a narazaju do seba
pre smiech
ani nevidia
Ja uz nevladzem
a klacim.
Rozplacem sa
A ludia sa smeju.
,,ticho..DOST!
PRESTANTE!"
Ludia stichnu,
pozeraju
Opona klesa,
nikto mi netlieska.
opona sa dviha
a ja sam
pred svetom.
Snazim sa hrat
zivot.
Ludia sa mi zacinaju smiat.
Cudujem sa.
Hram to dobre?
Asi nie.
Ale hram dalej
a reflektory ziaria.
Hram najlepsie
ako viem,
Ludia sa rehocu.
Obrovske zuby,
vidim plomby
a mam strach
Ale hram dalej
najlepsie ako viem.
Potim sa
Ludia od smiechu placu
a ja placem tiez
po tichu.
Lebo hrajem
najlepsie ako viem.
Ludia sa smiechom valaju
a narazaju do seba
pre smiech
ani nevidia
Ja uz nevladzem
a klacim.
Rozplacem sa
A ludia sa smeju.
,,ticho..DOST!
PRESTANTE!"
Ludia stichnu,
pozeraju
Opona klesa,
nikto mi netlieska.
napísanísané:: 18.5.2006
prečítalo:: 1322 ludí